(Σημείωση: φωτογραφικό υλικό από την εκδρομή είναι διαθέσιμο εδώ)
Οδοιπορικό της τριήμερης εκδρομής της "κιβωτού" στην Αθήνα (14 με 16 Ιανουαρίου 2016)
Επιτέλους!!! Το πρωί της 14ης Ιανουαρίου έφτασε...εβδομάδες τώρα, όλοι μας περιμέναμε να έρθει αυτή η μέρα! Με ενθουσιασμό, λοιπόν, ξεκινήσαμε το υπέροχο ταξίδι μας!
Μέσα στο λεωφορείο, η ατμόσφαιρα που επικρατούσε ήταν πολύ ζεστή, αφού νοιώθουμε όλοι μας σαν μια οικογένεια. Με τα παιχνίδια, με τα τραγούδια και τις συζητήσεις μας δεν καταλάβαμε καν πως πέρασε η ώρα, μέχρι που φτάσαμε στον πρώτο μας προορισμό, την Ι. Μονή Αγάθωνος στη Φθιώτιδα. Ένα πανέμορφο μοναστήρι γεμάτο με δέντρα και λουλούδια παρόλο που βρισκόμαστε στα μέσα του χειμώνα. Αφού προσκυνήσαμε το σκήνωμα του αγιασμένου γέροντος π. Βησσαρίωνος, - το οποίο έχει παραμείνει άφθαρτο- και αφού επισκεφτήκαμε τον τόπο ταφής του, συναντήσαμε τον Ηγούμενο της μονής, ο οποίος με τον γλαφυρότατο λόγο του μας ενθουσίασε και με ιδιαίτερη προθυμία ανταποκρίθηκε στα ερωτήματα μας. Μετά από την πνευματική τροφή, ήρθε η ώρα για την υλική τροφή.
Τελειώνοντας λοιπόν το γεύμα μας στην φιλόξενη τράπεζα της μονής, αναχωρήσαμε για τον επόμενο προορισμό μας. Αργά το βράδυ, κουρασμένοι σωματικά μα όχι και ψυχικά, φτάσαμε στον Ι. Ναό Αγίου Νικολάου Πλανά -ένας Άγιος, ο οποίος συνδέεται με την ενορία μας- και αφού προσκυνήσαμε το σκήνωμά του, ο εφημέριος του ναού π. Γεώργιος, μας καλωσόρισε και μας μίλησε για τον βίο του Αγίου, καθώς και για θαύματα που έχει βιώσει, όχι μόνο ο ίδιος, αλλά και ενορίτες. Έπειτα από αυτό ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο, όπου, αφού τακτοποιηθήκαμε και κάναμε όλοι μαζί την βραδινή μας προσευχή, μαζευτήκαμε στα δωμάτια μας. Βέβαια, το αν και το πότε κοιμήθηκε κανείς, δεν μπορούμε να το πούμε με σιγουριά!
Με τον ίδιο ενθουσιασμό της πρώτης μέρας ξημέρωσε και η δεύτερη, η οποία ξεκίνησε με την επίσκεψη μας στο αρχαιολογικό μουσείο. Άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο θαυμάσαμε εντυπωσιακά δείγματα του αρχαίου πολιτισμού μας και αφού βγήκαμε τις εθιμοτυπικές φωτογραφίες μας, αναχωρήσαμε με προορισμό τη Βουλή. Αυτό που θαύμασαν οι περισσότεροι βέβαια, ήταν η πειθαρχημένη στάση της φρουράς, τα μέλη της οποίας παρέμεναν ακίνητα σαν αγάλματα. Είχε φτάσει τώρα πια η ώρα να συναντήσουμε στο Επισκοπείο, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γλυφαδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης, κ.κ. Παύλο. Έναν πολύ απλό, χαρούμενο και γεμάτο εκπλήξεις ιερωμένο με μια ιδιαίτερη κλίση στο...να μας ξαφνιάζει!!! Αφού λοιπόν μας καλωσόρισε με έναν μοναδικό τρόπο, μας συνόδεψε στον Ι. Ναό Παναγίας Φανερωμένης, έναν ναό κτισμένο με μια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική. Έπειτα ήρθε η στιγμή για το μεσημεριανό μας γεύμα. Μας το πρόσφερε ο Σεβασμιώτατος, σε μια παραθαλάσσια ταβέρνα, όπου τα πιάτα και οι μεζέδες πηγαινοέρχονταν ασταμάτητα. Στην συνέχεια, όλοι μαζί πάλι, επισκεφτήκαμε την Ι. Μονή Αγίου Νεκτάριου Γλυφάδας. Προσκυνήσαμε, προσευχηθήκαμε κι ακούσαμε τις εμπειρίες του Σεβασμιώτατου σχετικά με διάφορους κρατούμενους στις φυλακές. Αργά το απόγευμα πια, έπρεπε να αναχωρήσουμε για τον επόμενο προορισμό μας, που δεν θα μπορούσε να είναι άλλος απο το ALLOU FUN PARK! Ενθουσιασμένοι λοιπόν όλοι μας, δοκιμάσαμε τις αντοχές μας στα διάφορα παιχνίδια του πάρκου. Μερικές ώρες αργότερα, κουρασμένοι -και φυσικά βρεγμένοι-επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας, αφού πρώτα είχαμε διαβάσει όλοι μαζί το απόδειπνο στο λεωφορείο.
Δυστυχώς, το πρωί της τελευταίας μέρας έφτασε. Τα συναισθήματα ποικίλα...στεναχωρημένοι από την μια που το ταξίδι μας έφτανε στο τέλος του, μα ευτυχισμένοι και χαρούμενοι από την άλλη για όσα είχαμε ζήσει τις τελευταίες δυο ημέρες. Στην προσπάθεια τους να μας παρηγορήσουν, ο π. Διονύσιος και οι συνοδοί μας, μας θύμισαν ότι το τέλος της εκδρομής δεν είχε φτάσει...μας είχε μείνει ακόμα μια ολόκληρη ημέρα, την οποία μας προέτρεψαν να την δούμε σαν την αρχή μιας μονοήμερης εκδρομής κι όχι σαν το τέλος μιας τριήμερης...έτσι λοιπόν την ζήσαμε και εμείς!!! Πρώτος προορισμός μας ήταν η Ι. Μονή Οσίου Εφραίμ Νέας Μάκρης. Εκεί με ευλάβεια προσκυνήσαμε το σκήνωμα του Οσιομάρτυρος και επισκεφτήκαμε και το δέντρο που τον είχαν κρεμάσει, το οποίο, ακόμα και μετά από πολλά χρόνια, έχει παραμείνει αναλλοίωτο. Δεύτερος -και δυστυχώς τελευταίος-προορισμός μας, ήταν η Ι. Μονή Παντοκράτορος- Νταού (Ταώ) Πεντέλης. Αρχικά προσκυνήσαμε στο καθολικό της μονής και μας διηγήθηκε μια αδελφή την ιστορία του μοναστηριού, καθώς και το μαρτύριο των 179 σφαγιασθέντων μοναχών. Στη συνέχεια οι αδελφές μας οδήγησαν στο αρχονταρίκι, όπου μας κέρασαν, μας διηγήθηκαν και μας έδειξαν σε βίντεο ζωντανά θαύματα, τα οποία έχουνε βιώσει οι ίδιες στη Μονή, και μας έδωσαν τη μοναδική ευκαιρία να ακούσουμε τις αγγελικές φωνές τους. Με πολύ δυσκολία λοιπόν αναχωρήσαμε κι από το τελευταίο προσκύνημα της εκδρομής μας...
Νοιώθουμε την ανάγκη όλα τα παιδιά, να ευχαριστήσουμε από τα βάθη της ψυχής μας, τον π. Διονύσιο, ο οποίος οργάνωσε αυτήν την εκδρομή, καθώς και για την έμπρακτη αγάπη του που καθημερινά και απλόχερα μας δίνει, τις αγαπημένες μας συνοδούς που βρίσκονταν κοντά μας κάθε στιγμή, καθώς και τον οδηγό μας, ο οποίος με πολύ υπομονή μας μετακινούσε.
Βέβαια, πάνω από όλα οφείλουμε να ευχαριστήσουμε το Θεό, χωρίς την Χάρη Του οποίου δε θα είχε πραγματοποιηθεί με επιτυχία αυτή η εκδρομή.
Ευχαριστούμε για τη μοναδική αυτή εμπειρία!!!
Φωτεινή Κυραϊλίδη, μαθήτρια Β΄ Λυκείου